In mijn schilderijen houd ik me bezig met twee thema’s die op het eerste gezicht geheel van elkaar verschillen: Zeeuwse landschappen en abstracte composities. Voor mij raken ze elkaar in zekere zin wel, misschien ook voor degene die met aandacht naar mijn werk kijkt. En beide voldoen voor mij aan een behoefte.
In het Zeeuwse landschap voel ik me op mijn plaats – alles lijkt te kloppen. Het is niet voor niets meer dan twintig jaar het enige onderwerp voor mijn schilderijen. Alleen het Zeeuwse landschap, want je moet vertrouwd zijn met je onderwerp. Over dat landschap probeer ik iets te zeggen in verf, in kleuren en vlakken. In elk geval geef ik het wéér zoals ik het wíl zien. Ik focus op de grote lijnen, beoefen in zekere zin de kunst van het weglaten. De sublieme leegte van het landschap en de kleuren van de seizoenen zijn het die mij inspireren. Door het gebruik van panoramische doeken vestig ik de aandacht op de vaak fraaie horizon.
Deze schilderijen ontstaan in alle rust in het atelier. Afstand tot het onderwerp, muziek op de achtergrond. Ooit heb ik buiten geschilderd, en wie weet komt dat nog eens terug. In het landschap zelf maak ik schetsen en kijk ik mijn ogen uit. Ik laat me verrassen door het onverwachte, altijd is er iets nieuws te zien. Al schilderend wijzigt er nog van alles aan het beeld, het staat niet van tevoren vast hoe het eindresultaat zal zijn. In de loop van de tijd verschuift de benadering van het landschap van wat meer abstract naar meer figuratief – en mogelijk weer terug.
Daarnaast maak ik volledig abstract werk. Voor mij komt dit tegemoet aan een behoefte om spontaner en vrijer te werken. Die vrijheid zit ook in het gebruik maken van uiteenlopende materialen en technieken. Doorgaans is het vertrekpunt een papiercollage. Het principe van een vlechtwerk zorgt daarbij voor een hechte compositie. Vanuit de collages ontstaan schilderijen en er zijn ook reliëfs gevolgd. Het doel is het ordenen van elementen vanuit een chaos, maar zo dat het niet definitief is. Harmonie en contrast zijn beide van belang.
De abstracte werken zijn in de regel geen verbeelding van gevoelens of abstracte begrippen. ‘Zonder titel’ zou hier kunnen volstaan, maar is mij te onpersoonlijk. Er is een reeks genoemd naar plaatsen die ik graag zou bezoeken maar die ik niet bezocht heb. Ook noem ik mijn werk wel naar muziek die ik hoor tijdens het schilderen en die me bijblijft.
Voor zowel landschap als abstract werk geldt dat het belangrijk is om in grote vlakken te werken. In een aantal lagen van donker naar licht, afwisselend werkend met paletmes en kwasten. Schilderen blijft voor mij een avontuur.

Adri Geelhoed, 2023